Ślub w Korei Południowej

Hejka! 

Niedawno brałam udział w koreańskich zaślubinach i zainspirowana tymi wydarzeniami postanowiłam Wam opisać jak wygląda ślub w Korei. 

Wydaje mi się, że jeszcze tego tematu na swoim blogu nie poruszałam. 

Na samym końcu przyznam się jak wyglądał mój "ślubny dzień" w Korei! 

Jesteście ciekawi? Zapraszam! 

Ślub w Korei dzieli się na 2 rodzaje: tradycyjny i ceremonia w sali ślubów na styl amerykańsko-europejski. 

Na tradycyjnym nigdy nie miałam okazji być bo jest on mniej popularny wśród nowożeńców, natomiast na tym ala amerykańskim byłam kilka razy w ciągu całych 2,5 lat pobytu w Korei. 

Warto wspomnieć, że tak naprawdę ceremonia zaślubin nie ma żadnej konsekwencji prawnej, czyli Panna Młoda i Pan Młody nie są małżeństwem w świetle prawa, mimo iż ceremonia się odbyła i ma się obrączkę na palcu. Chociaż z obrączką też różnie bywa bo wiele par jej nie nosi... a jeśli już to noszą ją na lewej ręcę (tak jak w USA). 

By małżeństwo stało się legalne w świetle prawa trzeba je zarejestrować w urzędzie miasta, i wiem z doświadczenia, że nie wszystkie pary je rejestrują. 

Tak naprawdę to para przed ślubem ze sobą nie mieszka, a jeśli mieszka to jest to bardzo dziwnie postrzegane, dlatego jak najszybciej trzeba zorganizować uroczystość zaślubin by nie żyć ze sobą "na kartę rowerową".

W Korei nie ma jako tako zaręczyn i okresu narzeczeńskiego, chociaż to się zmienia jeśli para jest mieszana (np. Koreańczyk i Polka). Ogólnie to nie ma oświadczyn, pierścionka a za moment oświadczyn można uznać przedstawienie swoim rodzicom partnera / partnerki i uzyskanie zgody na życie razem. 

Niestety czasem rodzice nie akceptują wyboru swojego dziecka, w takim przypadku dużo par rozstaje się i szuka dalej "tej lepszej połówki". 

Koszty ślubu tradycyjnego jak i "amerykańskiego" wachają się nawet do 40 milionów złotych co daje 130 tysięcy złotych! Podczas zaślubin rodziny wymieniają się podarunkami pieniężnymi, pomagają młodym opłacić wspólne lokum i wyposażenie mieszkania itp. 

Tradycyjny ślub koreański trwa około 2 godziny i jest inspirowany ceremonią zaślubin znaną od stuleci. Tak naprawdę to Panna Młoda i Pan Młody niejako grają rolę i kłaniają się między sobą jak i swoim rodzinom. Potem jest wspólny obiad stylizowany na starodawne czasy i na tym jest koniec imprezy.

Przeważnie na kilka godzin po ceremoni lub na drugi dzień Państwo Młodzi udają się na podróż poślubną. 

Ślub nowoczesny, stylizowany na styl Amerykański trwa około 30-40 minut. Jest przysięga i wymiana obrączek, występ artystyczny (przeważnie rodzeństwo któregoś z Młodych pokazuje talent wokalny) albo grupka przyjaciół tańczy do znanego utworu pop. 

Po zaślubinach jest czas na obiad w bufecie (jesz co chcesz) i powrót do domów.

Większość zaproszonych gości (przyznam się, że i ja też) praktukuje wychodzenie do bufetu na posiłek wcześniej niż zakończenie ceremonii zaślub. Powód jest jeden: Mianowicie gdyby czekać na koniec całej ceremonii i potem udać się do bufetu, moglibyśmy nie mieć miejsca nawet gdzie usiąść a co dopiero dorwać talerz z jedzeniem. W wiekszości przypadków w bufecie na "raz" mogą znajdować się goście z kilku wesel i robi się tłoczno. Ale nic straconego, bo przeważnie na sali gdzie goście jedzą, są telebimy z relacją na żywo z tego co dzieje się "przed ołtarzem". 

Niezastąpionym elementem zarówno tradycyjnego jak i amerykańskiego ślubu jest koperta z pieniędzmi w ramach prezentu dla Państwa Młodych. Nie ma tu kwiatów czy prezentów w postaci czajnika czy pralki. 

Jest tylko koperta z odpowiednią kwotą zależną od stopnia zażyłości między gościem a Państwem Młodym. 

Kwoty w kopercie idą od 50 tysięcy won (około 170 złotych) w górę za osobę. W ten sposób płacimy Państwu Młodym za zaproszenie na zaślubiny i posiłek w bufecie. 

Jak na początku wspomniałam, ceremonia zarówno tradycyjna jak i ta nowoczesna nie mają żadnego odzwierciedlenia w prawie koreańskim i są tylko imprezą dla znajomych i rodziny. 

By małżeństwo stało się legalne, para musi zarejestrować się w urzędzie miasta jako mąż i żona. Trwa to dosłownie 10 minut i niezbędnymi papierami do tego są dwa dowody osobiste ( w wypadku pary koreańskiej) lub dowód osobisty, paszport, akt urodzenia i zaświadczenie o zdolności zawarcia związku małżeńskiego za granicą, jeśli chodzi o parę mieszaną. 

Jak wyglądało to u mnie?

Nie jest tajemnicą, że w Korei brałam tylko "ślub cywilny" czyli zarejestrowałam się razem z mężem jako małżeństwo na łamach prawa koreańskiego. Po 10 minutach i kilku podpisach byliśmy prawnie małżeństwem a tydzień później mogliśmy odebrać akt ślubu. Nie było żadnej ceremonii czy kilku minutowej pogadanki urzędnika, że małżeństwo to najważniejsza komórka społeczna. Po prostu Pan podpisze tu, a Pani tu. 

Niestety w Korei zmiana nazwiska po ślubie nie jest praktykowana, więc by zmienić nazwisko musiałam zrobić to z pomocą Urzędu Stanu Cywilnego w Polsce, kiedy rejestrowałam nasze małżeństwo w polskich księgach wieczystych kilka miesięcy później. 

Z racji tego, że nie mieliśmy żadnej ceremonii w Korei, będziemy oganizować takową w Polsce, ale na pewno będę Was o tym informować na bieżąco na przykład na moim instagramie tutaj . 

Jeśli podobał Wam się wpis, to komentujcie! Będzie to znak, że chcecie 

więcej wpisów o Korei i tradycjach z tego kraju. 

Do następnego,