Akcja Migracja #5. Oddaliśmy odciski palców!

Cześć! 

Wiele z Was pyta jak tam nasz pobyt w Polsce, dlatego śpieszę z kolejnym postem z serii Akcja Migracja. 

Dziś dowiecie się co u Nas słychać. 

Czy mój mąż musi opuścić Polskę kiedy jego wiza turystyczna się skończy? 

Ile to wszystko jeszcze będzie trwać?

Dziś dokładnie mija miesiąc odkąd mąż został wezwany na odciski palców, ale spokojnie nie musiał składać linii papilarnych jak w kryminale. Wystarczyły palce wskazujące z obydwóch dłoni i to cyfrowo, a nie mazane tuszem. 

Sama procedura trwała 10 min i Pani, która nas obsługiwała stwierdziła, że do 3 tygodni powinnien przyjść list z urzędu z wyznaczonym terminem do odbioru Karty Pobytu... Niestety żaden list nie przyszedł i coś mi się zdaje, że byłoby to za szybko. 

Co więcej, obowiązkowo jest wizyta Straży Granicznej pod podanym miejcem zamieszkania na aplikacji o Kartę Pobytu. Nikt nas nie odwiedził, ale też nikt nie chodził po sąsiadach... 

Czyżby straż graniczna odpuściła Nam wizytę bo jesteśmy małżeństwem ponad 3 lata, a ja wcześniej miałam wizę małżeńską w Korei? Wydaje mi się, że to ma sens ale nie mnie to oceniać. 

Wiele z Was pyta co z pobytem męża, skoro nie mamy jeszcze wizy tudzież Karty Pobytu jak to się fachowo nazywa. 

13 Stycznia mija dokładnie 3 miesiące od naszego przylotu do Polski i teoretycznie (zaznaczam tylko teoretycznie) mężowi kończy się tego dnia wiza turystyczna, którą otrzymał w formie pieczątki na lotnisku Chopina w Warszawie podczas kontroli paszportowej. 

Na szczęście polskie prawo nie pozwala na rozłąke małżonków podczas trwania procedury wizowej i ten miesiąc temu podczas składania odcisków palców, mąż dostał do paszportu pieczątkę, która jest przedłużeniem wizy na czas nie określony, czyli do momentu decyzji o wydaniu Karty Pobytu. 

Chilowo jesteśmy zawieszeni w proźni i z niecierpliwością czekamy na list z Urzędu Wojewodzkiego lub na wizytę Straży Granicznej. Nie mam pojęcia ile to wszystko może jeszcze trwać... Cała przygoda wizowa zaczeła się 23 Października i, że tak zacytuje klasyka "końca nie widać". 

Najważniejsze to być dobrej myśli.

Do następnego,